Η Αθερίνα είναι όμορφη και σαγηνευτική, με σχεδόν διάφανη σάρκα που κάνει εντύπωση παρόλο το μικρό της μέγεθος. Το σώμα της έχει ένα γκρι πράσινο χρώμα, είναι μακρόστενο και πλακουτσό με μία μαύρη ρίγα που το διατρέχει απ’ άκρο σε άκρο. Τα μάτια της Αθερίνας, είναι μεγάλα , και η μουσούδα της μυτερή. ο στόμα της ανοίγει λοξά έχει μικρά κανονικά δοντάκια. Τα λέπια της μικρά και στρογγυλά με μαύρα στίγματα, η πλευρική γραμμή πιάνει 50 λέπια χωρίς μαύρα στίγματα. Τα θωρακικά πτερύγια του στήθους, είναι φυτρωμένα ψηλά και πίσω απ’ το βραγχιακό επικάλυμμα, πτερύγια της ράχης δύο σε αρκετή απόσταση μεταξύ τους.
Η Αθερίνα ανήκει στην οικογένεια των Αθερινιδών, μία οικογένεια ψαριών μικρού μεγέθους.
Γεύση
Η Αθερίνα τρώγεται ολόκληρη, αφού τα πολύ λεπτά της κόκαλα δε μας εμποδίζουν στο να την γευτούμε.





Συμπεριφορά
Η Αθερίνα είναι όμορφη και σαγηνευτική, με σχεδόν διάφανη σάρκα που κάνει εντύπωση παρόλο το μικρό της μέγεθος. Το σώμα της έχει ένα γκρι πράσινο χρώμα, είναι μακρόστενο κια πλακουτσό με μία μαύρη ρίγα που το διατρέχει απ’άκρο σε άκρο. Τα μάτια της Αθερίνας, είναι μεγάλα , και η μουσούδα της μυτερή. ο στόμα της ανοίγει λοξά έχει μικρά κανονικά δοντάκια. Τα λέπια της μικρά και στρογγυλά με μαύρα στίγματα, η πλευρική γραμμή πιάνει 50 λέπια χωρίς μαύρα στίγματα. Τα θωρακικά πτερύγια του στήθους, είναι φυτρωμένα ψηλά και πίσω απ’ το βραγχιακό επικάλυμμα, πτερύγια της ράχης δύο σε αρκετή απόσταση μεταξύ τους.
Κατοικία
Η Αθερίνα είναι αφρόψαρο. Μικρή και αβοήθητη όπως είναι αναγκάζεται πολλές φορές να κρύβεται. Προτιμά τις απόμερες κοίλες τοποθεσίες και τις σπηλιές του βυθού, έτσι ώστε να μη γίνεται εύκολα στόχος. Όταν κολυμπάει μαζί με το κοπάδι της, επιλέγει τις μικρές και όχι πολύ βαθιές λιμνοθάλασσες για τις βόλτες της και τη συλλογή της τροφής της.
Ψάρεμα
Οι Αθερίνες ψαρεύονται με δίχτυα της τράτας και με τον αθερινολόγο ή μπέντουλα, τις χρησιμοποιούν συχνά για δολώματα.
Το ξέρετε αυτό;
- Το όνομα της αθερίνας κατάγεται από το ρήμα της αρχαίας ελληνικής «αθερίζω» που σημαίνει περιφρονώ. Αυτό δεν είναι και τόσο τυχαίο καθώς οι ψαράδες μας από τα παλιά χρόνια την περιφρονούσαν κυρίως λόγω του μικρού μεγέθους της.
- Ακόμα την αποκαλούμε και «Σουβλίτη» λόγω της μυτερής και μακρόστενης μουσούδας που έχει, μιας μουσούδας σα σουβλί.
- Στα Δωδεκάνησα την αποκαλούν «Γαλέα», ενώ στις Κυκλάδες «Αθερνό».
ΠΙΣΩ ΣΤΑ ΨΑΡΙΑ ΕΠΟΧΗΣ