Ο Κυνηγός έχει χρώμα γαλάζιο στη ράχη και κίτρινη ουρά διχαλωτή. Το ρύγχος του είναι στρογγυλό, όσο μεγαλώνει γίνεται πιο κοφτό, έχει δόντια ως και τον ουρανίσκο σαν ψιλή λίμα. Το ραχιαίο πτερύγιο αρχίζει πάνω απ’ το κεφάλι, συνεχίζεται ως την ουρά, όταν κολυμπά τα μαζεύει σε μιαν εσοχή της κοιλιάς. Τα κοιλιακά πτερύγια και τα σπάραχνα βρίσκονται σχεδόν στο θώρακα.
Ο Κυνηγός ανήκει στην οικογένεια των Καραγκιδών.
Γεύση
Το ψαχνό του κυνηγού είναι άσπρο και σκληρό και είναι εντελώς άπαχο.
Συμπεριφορά
Είναι ψάρι πελαγίσιο και ένα από τα πιο επιθετικά και ευκίνητα πελαγίσια αφρόψαρα. Ο Κυνηγός, δυνατό και απότομος όπως είναι, επιτίθεται σε όποιο περαστικό κοπάδι έχει την ατυχία να βρεθεί μπροστά του. Πολλές φορές, κάνει και άλματα πάνω από το νερό καθώς κυνηγά. Του αρέσουν τα άλλα αφρόψαρα και ειδικά, οι Ζαργάνες και τα Σαυρίδια. Ζε σε κοπάδια, όταν είνια μικρότερος, και, καθώς μεγαλώνει, γίνεται πιο μοναχικός ή βρίσκει κάποιον άλλο ομοιό του, και οργώνουν τις θάλασσες παρέα. Του αρέσουν τα καθαρά νερά.
Κατοικία
Τους Κυνηγούς τους βρίσκουμε στα ανοιχτά, κοντά στο γιαλό και σε ξέρες.
Ψάρεμα
Ψαρεύεται με συρτή και με καθετή νύχτα με τη λάμπα.
Το ξέρετε αυτό;
- Ονομάζεται έτσι, γιατί ανήκει επίσης και στα ψάρια-κυνηγούς, εκείνα τα πολύ επιθετικά ψάρια που κυνηγούν διαρκώς το θήραμα τους και βρίσκονται διαρκώς σε επιφυλακή.
- Στην Αϊγινα, τα λένε «Λίτσαινες», αφού συγγενεύουν και με τη «Λίτσα».
- Στα Σφακιά, τον φωνάζουν «Μπακίρη» ή «Λαμπούκα».
- Επειδή είναι ψάρι πολύ σβέλτο και ταχύτατο, ονομάζεται και «Λαγός».
ΠΙΣΩ ΣΤΑ ΨΑΡΙΑ ΕΠΟΧΗΣ
