Το χρώμα του είναι πολύ ανοιχτό ασημί, στη ράχη γαλαζώνει με μια γραμμή χρυσή στο κάθε πλευρό απ’ το κεφάλι ως την ουρά. Το σώμα του παχύ, στρογγυλό, καμπυλωτό, λέπια πολύ μικρά και στρωτά, η ουρά διχαλωτή.
Το Μαγιάτικο ανήκει στην οικογένεια των Καραγκιδών.
Γεύση
Το Μαγιάτικο έχει λευκό ψαχνό, σφιχτό και ζουμερό, και είναι νόστιμο με γεύση μεστή. Το κεφάλι του έχει πλούσιο κρέας.
Συμπεριφορά
Το Μαγιάτικο είναι ένα μεταναστευτικό ψάρι που κολυμπάει σε κοπάδια, εδικά όταν είναι νεαρό, και, κυρίως στο ανοιχτό πέλαγος. Όταν μεγαλώνει απομονώνεται και συνεχίζει τα μεγάλα του ταξίδια μονάχο. Είναι σβέλτο, ευέλικτο, και του αρέσει να ακολουθεί τα θερμά ρεύματα. Είναι κυνηγόψαρο και του αρέσει να κυνηγάει μικρά ψάρια, όπως Σαρδέλες και Γόπες, κυρίως κοντά στις ακτές, αλλά και μαλάκια.
Κατοικία
Το Μαγιάτικο είναι αφρόψαρο, και προτιμά σχεδόν πάντα τα πιο ζεστά νερά. Μπορούμε να το βρούμε σε πολλά μέρη και βάθη. Στη χώρα μας το βρίσκουμε κυρίως κοντά σε ξέρες, στο πέλαγος και στο γιαλό, σε μέρη που σφύζουν και από άλλα ψάρια που μπορούν να αποτελέσουν τροφή για το Μαγιάτικο.
Ψάρεμα
Ψαρεύεται με σύρτη, δίχτυα και παραγάδια.
Το ξέρετε αυτό;
- Ονομάζεται έτσι, γιατί εμφανίζεται στις ακτές το Μάη που είναι η γόνιμη εποχή του.
- Για τους αρχαίους, αυτός ήταν ο «Θύννος» και πίστευαν ότι είναι ένα ψάρι τυφλό από το αριστερό του μάτι.
- Όταν είναι μικρό, το λέμε «Μανάλι», αλλά και «Τετραγγούρι».
- Στις Κυκλάδες, οι ψαράδες το λένε «Μαΐότικο» και στα Επτάνησα «Γλουπέο».
- Στην Κύπρο, το λένε «Μινέρι», ενώ στην Κάλυμνο, «Μάη».
ΠΙΣΩ ΣΤΑ ΨΑΡΙΑ ΕΠΟΧΗΣ
