Το Μελανούρι έχει χρώμα στη ράχη ασημοκάστανο ή ασημογάλαζο, ασημί στα πλευρά και στην κοιλιά με 10 περίπου πολύ ψιλές, μακρουλές γραμμές γκριζόμαυρες. Όταν ερεθίζεται το χρώμα του σκουραίνει προς το καφέ και βαθύ μενεξεδί. Στη ρίζα της ουράς έχει μια πλατιά μαύρη ταινία, σχεδόν κλειστή σαν δαχτυλίδι ανάμεσα σε δυο άσπρες πιο στενές. Το σώμα του είναι αρκετά φαρδύ στη μέση, τα μάτια του μεγάλα με διάμετρο σχεδόν το μισό ύψος του κεφαλιού, το στόμα του λοξό με λεπτά χείλια και μόνο κοπτήρες μπροστά χωρίς άλλα δόντια.
Το Μελανούρι ανήκει στην οικογένεια των Σπαριδών.
Γεύση
Έχει νόστιμο, λευκό ψαχνό, ειδικά όταν φρέσκο.
Συμπεριφορά
Αεικίνητο και παμπόνηρο το ξακουστό Μελανούρι, κολυμπάει σε κοπάδια. Η τροφή του αποτελείται από ψαράκια, μαλάκια και οστρακοειδή, αν και είναι κυρίως φυτοφάγο. Λατρεύει τα φύκια και άλλα αγαθά της υποθαλάσσιας βλάστησης για μεζέ. Του αρέσουν τα καθαρά νερά.
Κατοικία
Το Μελανούρι ζει κοντά σε βραχώδη ακρογιάλια, στις φυκιάδες και σε αμμούδες, και, γενικά, σε νερά με πλούσια βλάστηση. Κυκλοφορεί και στα βαθιά και στα ρηχά, αν και προτιμά να συχνάζει σε νερά καθαρά και διαυγή.
Ψάρεμα
Το Μελανούρι ψαρεύεται με δίχτυ, παραγάδι, κιούρτο, συρτή αφρού, καθετή και καλαμίδι.
Το ξέρετε αυτό;
- Οι αρχαίοι μας πρόγονοι το αποκαλούσαν «Μελανούρο», που είναι σύνθετη λέξη: από το «μελάς» και την «ουρά», δηλαδή «το ψάρι με τη μαύρη ουρά».
- Επειδή εκτός του ότι έχει σκουρόχρωμα χαρακτηριστικά «τσιμπάει» δύσκολα και το δόλωμα, γι’ αυτό και στην καθομιλουμένη, παραπέμπει και στα επονομαζόμενα «δύσκολα», όμορφα, μελαχρινά κορίτσια.
ΠΙΣΩ ΣΤΑ ΨΑΡΙΑ ΕΠΟΧΗΣ
